|
|
D
e consumenten voorlichting betreft auto's doet het niet beter.
De Heilige Koe vindt nog steeds het kofferbakvolume wat aan de
karige kant en de instap voor de koffer te laag, andere programma's
zeuren over het gemnis van de make-up spiegel voor de bijrijdster.
Want nog steeds is de bestuurdersstoel in 90% van de gevallen
het domein van de man, alleen niet na het verjaardagsfeestje
wanneer de coureur zelf helaas iets te veel heeft gedronken:
maar dat was dan ook afgesproken.
Ook de auto'vak'bladen moeten het voornamelijk hebben van
de (trucage)foto's van de nieuwste modellen waar vele voorpagina's
mee opgesierd worden. Dan de vergelijkende test met veel tabellen
waarbij gelukkig altijd wel punten zijn te vinden in het voordeel van
het eigen dier. Die punten nemen daarmee ook meteen toe in belang
bij de lezer. Zodat ook hij de sticker Beste Koop op zijn auto kan
plakken, als die er nog bij past naast de persoonlijkmakende
verfspatten en Duinrell stickers.
V
oor de meer stoere en moderne mannen onder ons zijn er meer
rages. Zo zijn de gesprekken over GSM telefoons ook nauwelijks
meer origineel. Al moet ik zeggen dat het leuk blijft om van een
beginnend mobielbeller zijn telefoon te vragen en na wat spelen
weer terug te geven in Turkse, Hongaarse of Finse mode.
De telefoon doet het nog gewoon, de persoon kan nog bellen en
gebeld worden, maar menukeuzes zijn niet meer te ontcijferen en even
voordoen hoe je een SMS-je verstuurd is verleden tijd.
De ongelukkige eigenaar leert zo wel extra snel zijn speeltje te
verstoppen wanneer hij in gezelschap verkeert. Je loopt met
zo'n GSM in de hand toch al zo snel voor lul, zeker als je eigenlijk
geen idee hebt wat ...
E
en andere golf betrof de motorfiets en de helaas op komst zijnde
wijziging in de wetgeving. Eerst twee jaar op een kleine motorfiets
waarvan de pk's zijn ingedamd is niets voor de naar uiterlijk vertoon
jagende yup. Een 100+ paardekrachten sterke Vmax, 916 of Blade is
toch wel het minimum voor zo'n durfal. Die zijn 'fiets' in de verkoop
zet zodra de vrouw, die inmiddels ook tegen de 30 loopt,
een verdikking in de buik begint te krijgen. Dan verwordt het
avontuur plotseling tot gevaar en hoeft daarmee niet meer zonodig,
en lijkt de file weer een goed alternatief.
D
e laatste noviteit betreft de buitensport winkel. De catalogus ervan
maakt de man tot een klein verwend kind met een speelgoedfolder.
Uren kan de man daarin bladeren. Al lijkt het moois dat hij tegenkomt
op dat moment misschien nog niet nodig, het kan handig van pas
komen bij zijn toekomstige avonturen.
Wanneer deze reguliere aanschaffen erop zitten en de man inmiddels
is gestoken in de broek met de afritsbare pijpen (in het buitenland
herken je de Nederlanders er gemakkelijk aan) en de North Face jas,
wordt het tijd voor een meer exotische aankoop. En de Zwerfsport
catalogus staat er vol mee.
A
ls je genoeg hebt van je vorige 'normale' tent, natuurlijk wel
aangeprezen als bruikbaar tot minus 18 graden Celsius - wie
heeft dat ooit gehaald?- , dan is er sinds korte tijd de kogelvrije
tent. De kogelvrije tent? Jawel, kogels waarvan het kaliber kleiner
is dan .35 en geschoten onder een hoek van kleiner dan 70 graden
met het ruimtevaart-tentdoek zullen niet het hoofd van de eigenaar
doorboren maar afketsen van dit wonder van techniek. Natuurlijk
kent iedereen verhalen uit Alaska waar dit ongetwijfeld tot de
mogelijkheden behoort, maar of het onze natuurmens uit de Randstad
ooit zou treffen tijdens zijn georganiseerde survival in de Ardennen?
E
lke aankoop zou als exorbitant bestempeld kunnen worden als je
kijkt naar de prijzen waarvoor soms reguliere materialen verkocht
worden, alsof de grondstoffen per voet uit de Himalya zijn gebracht.
De mooiste vondst staat op pagina 34 van de
Bever Zwerfsportcatalogus.
"Je kent dat wel. Je hebt de hele dag kou geleden. En als je het
dan net warm hebt in je Alungiyak slaapzak dan voel je de druk op
je blaas toenemen. Maar je wil je warme plekje niet verlaten om in
de koude buiten te moeten gaan urineren. Daarvoor is dit de oplossing:
een beker met sterk hydraterende korrels. Voor zo'n vijf gulden ben
je de eigenaar van dit technisch vernuft!"
I
k denk aan die zakenman die deze 'fabriek' runt waar dit wondermiddel
gefabriceerd wordt. De benodigde papieren milkshake bekers (licht en toch
ijzersterk natuurmateriaal dat vanzelf afbreekt in de natuur) haalt hij
bij de Makro en op zaterdag gaat hij langs bij zijn hofleverancier op
de markt: de dierenkraam. Daar koopt hij elke week 2 zakken
kattenbakvulling van 10 kilogram en ronselt hij arbeidskrachten die het vullen beheersen.
Met zijn vers aangeschafte zware handelswaar rust hij onderweg naar
zijn werkplaats uit op een terrasje, waar hij een biertje drinkt met zijn vrouw.
Net als die yup naast hem, die de hele dag heeft gejaagd in de
zwerfsport winkel en de buit in zijn rugzak heeft zitten.
En zich hardop verwondert wat iemand bezield om zo als een zwerver met zulke spullen
over straat te durven en er nog zo trots bij te kijken ......
P
in
o
c
c
h
i
o
|
